Σίγουρα δεν είναι ώρα για φτηνή αντιπολίτευση. Η πατρίδα θρηνεί νεκρούς και μία κατεστραμμένη τοπική οικονομία που θα επηρεάσει δραματικά τη ζωή όλης της Ελλάδας τα επόμενα χρόνια. Μεγάλες και μικρομεσαίες επιχειρήσεις καταστράφηκαν, εξαφανίστηκε σχεδόν ολοκληρωτικά το ζωικό κεφάλαιο της Θεσσαλίας και το έδαφος πιθανότατα θα είναι ακατάλληλο προς καλλιέργεια για πολύ καιρό.
Αν μάλιστα προστεθεί και η καταστροφή στον Έβρο, όπου η μελισσοκομία αφανίστηκε και πολλά χωριά που ζούσαν σχεδόν αποκλειστικά από το δάσος έχασαν τους φυσικούς τους πόρους, τότε η εικόνα της καταστροφής παίρνει δραματικές διαστάσεις.
Δεν είναι όμως ώρα ούτε για σιωπή και αποφυγή ευθυνών. Αν το κάνουμε, είναι βέβαιο ότι η επόμενη συμφορά θα είναι χειρότερη και μπορεί να μην αργήσει…
Είναι δεδομένο ότι αν ο κρατικός μηχανισμός στον Έβρο «απλώς» αδράνησε, με αποτέλεσμα τον αφανισμό δασικού πλούτου, περιουσιών και υποδομών σε περίπου 1.000.000 στρέμματα, στην περίπτωση της Θεσσαλίας (και ειδικότερα στον κάμπο) έγιναν εγκληματικά λάθη και παραλείψεις. Κι αυτά δεν ήταν λάθη και παραλείψεις της στιγμής, αλλά πολλών δεκαετιών.
Σε ποιο σοβαρό κράτος, λ.χ., οι υπηρεσίες της Πολιτικής Προστασίας δεν θα είχαν προβλέψει τις ενδεχομένως επικίνδυνες πλημμυρικές περιοχές, ώστε να ληφθούν τα κατάλληλα προληπτικά μέτρα; Ειδικά, μάλιστα, σε μία περιοχή, η οποία και μόνο από την ονομασία της (Θεσσαλία = θέσις αλός, δηλαδή θαλάσσης, γεν. υγρού στοιχείου) φανερώνει ότι ήταν μία λιμνοθάλασσα που, είτε με ανθρώπινη επέμβαση είτε με φυσική διεργασία, κάποια στιγμή αποξηράθηκε.
Ποιο σοβαρό κράτος, λοιπόν, δεν θα είχε φροντίσει να προνοήσει, ώστε να υπάρχουν σημεία κατάλληλα όπου θα κατέφευγε ο τοπικός πληθυσμός υπό την αναμονή πλημμυρικών φαινομένων, θα είχε σε ετοιμότητα τις ειδικές δυνάμεις και τον Στρατό ώστε από την πρώτη στιγμή να επιμεληθούν της μεταφοράς ανθρώπων, ζώων και βασικού εξοπλισμού επιχειρηματικών μονάδων, ώστε να περιοριστούν οι ανθρώπινες και οικονομικές απώλειες;
Με δεδομένο, μάλιστα, ότι στα χωριά διαμένουν κατά κανόνα άνθρωποι μεγάλης ηλικίας, που είτε έχουν προβλήματα κινητικά είτε δεν είναι εξοικειωμένοι με την τεχνολογία, θα έπρεπε η επέμβαση να ήταν άμεση και προληπτική, αφού και οι επιστημονικές δυνατότητες μάς παρέχουν πλέον ασφαλείς προβλέψεις για το μέγεθος και την ένταση των καιρικών φαινομένων, ικανό καιρό πριν την εκδήλωσή τους.
Όλα αυτά, τα απολύτως φυσιολογικά για ένα φυσιολογικό κράτος, δεν βρήκαν την εφαρμογή τους στην πατρίδα μας. Το θλιβερό διακομματικό καρτέλ θα αναλωθεί για άλλη μία φορά σε μία διελκυστίνδα επικοινωνιακών εντυπώσεων, όπου ο κάθε κομματικός θίασος θα παίξει τον δικό του ρόλο, οι μεν χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα μοιράζοντας επιδόματα ψίχουλα και passελεημοσύνης στους πληγέντες και οι δε εκσφενδονίζοντας αντιπολιτευτικές κορώνες και πουλώντας ανθρωπισμό και συμπόνοια. Θα κάνουν όλοι το χρέος τους απέναντι στους ψηφοφόρους τους, θα περάσει και θα ξεχαστεί κι αυτό, όπως ξεχάστηκαν τόσα άλλα, και όλοι θα επιστρέψουν στο αγαπημένο τους σπορ της λαμογιάς, της ρεμούλας και της διόγκωσης των τραπεζικών τους λογαριασμών σε κάποιο μακρινό οικονομικό παράδεισο.
Μέχρι να μας ξαναθυμίσει η φύση με εμφατικό τρόπο πόσο ισχυρή είναι και πόσο δεν καταλαβαίνει από τα «αναπτυξιακά» έργα των ημετέρων μεγαλοεργολάβων…